Rechtvaardiging door het geloof en participatie in Christus behoren tot de kern van de reformatorische identiteit. In deze studie onderzoekt de auteur de kritiek die geuit wordt op het reformatorische spreken over rechtvaardiging en unie cum Christo en gaat hij na of deze terecht is. Hij doet dit aan de hand van een analyse van vier theologen uit de reformatorische traditie en het Bijbels-theologische spreken van Paulus over deze thema's.
