Zestien aankomend antropologen aan het woord over wat hen 'in het veld' overkomen is en hoe ze zich daaruit gered hebben.Je kunt je van tevoren nog zo goed theoretisch voorbereiden op het doen van wetenschappelijk (antropologisch) onderzoek, in het veld ben je helemaal alleen, kom je jezelf tegen. 'Hoe moet ik verder nu ik verliefd geworden ben op een respondent?' 'Wat moet ik doen nu ik eigenlijk niet naar mensen toe durf om hen het hemd van het lijf te vragen?' 'Het onderzoek is eigenlijk alleen voor mijn eigen wetenschappelijke carrière en niet voor de mensen waar ik al die vragen aan moet stellen.' 'Hoe moet het nu verder nu blijkt dat de situatie heel anders is dan ik me had voorgesteld?' 'Wat moet ik nu ik niet word toegelaten tot de groep waarin ik mijn onderzoek had gepland?' Je zult het niet weten totdat je het zelf hebt meegemaakt, maar je kunt wel leren van de ervaringen van anderen. In dit boekje vertellen zestien aankomend antropologen wat hen 'in het veld' overkomen is en hoe ze zich daaruit gered hebben: niets menselijks is hen vreemd. De antropoloog Alex Strating, docent aan de Universiteit van Amsterdam, schrijft in zijn voorwoord: 'Voor antropologisch veldwerk bestaat geen sjabloon, geen vastgelegd protocol dat de onderzoeker maar hoeft uit te voeren om tot bruikbare resultaten te komen. (...) uiteindelijk spelen het karakter van de onderzoeker - zijn of haar temperament zou Evans-Pritchard zeggen - en het toeval een belangrijke, misschien zelfs doorslaggevende rol in het onderzoek. (...) De verhalen geven ons een leerzaam, waardevol en intrigerend kijkje in de antropologische keuken.
