Het Sinterklaasfeest is al eeuwen een van de meest geliefde Nederlandse jaarfeesten. Dat is eigenlijk heel verwonderlijk, daar Sint-Nicolaas van origine een katholieke heilige is, onze samenleving verregaand geseculariseerd is en geen volwassene in zijn bestaan gelooft. Waarom maken we kinderen dan wijs dat hij wel degelijk bestaat en vieren we elk jaar met zoveel overgave zijn feest? Is dat slechts de macht der gewoonte of ligt daaraan een diepere zin ten grondslag? Door de voorstellingen en gebruiken rond het Sinterklaasfeest als beeld te lezen, wordt zichtbaar hoe daarin een diepe wijsheid besloten ligt die uitdrukking is van de omgang met onze eigen spirituele bronnen in de nacht. Daarbij stimuleert het feest ons om met humor om te gaan met onze eigen en andermans schaduwkanten en oog te krijgen voor de behoeften van de ander. Pieter van der Ree (1958) is architect, auteur en bijzonder hoogleraar voor organische architectuur aan de Alanus Hochschule bij Bonn. Vanaf zijn studietijd is hij gefascineerd door de relatie tussen mens en architectuur en de beeldentaal van het huis die ook de sleutel tot dit boek vormt.
