Justine Borkes (Zevenaar 1943) studeerde Nederlands en filosofie aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Ze werkte drie decennia in het onderwijs, was vanaf het begin van de jaren '70 nauw betrokken bij de vrouwenbeweging, is dichter en schildert. In de afgelopen jaren is zij, in het kader van een promotieonderzoek, dieper ingegaan op hoe de dichter als dichter zich manifesteert in haar of zijn werk. Een gedicht kan, zo betoogt zij, ons 'dichter bij de waarheid' brengen. Binnen het domein van de kunstwetenschappen een allang vertrouwd werkterrein, maar nieuw binnen het domein van de literatuurwetenschap. Vanuit de literatuurwetenschap en vanuit de filosofie analyseert zij in boek I, Het belang, opgenomen werk van vier Nederlandstalige dichters, Paul van Ostaijen, Herman Gorter, Martinus Nijhoff en M. Vasalis. Op een onorthodoxe manier licht zij haar centrale stelling over de dichter als dichter toe. Zij toetst haar bevindingen impliciet aan Wer bin Ich und wer bist Du?, het door haar gebruikte essay over 'Atemkristall' van Paul Celan van de Duitse, hermeneutische filosoof Hans-Georg Gadamer. In boek II, de bewijsbaarheid, dat ook in deze band is opgenomen, gaat zij dieper in op deze invalshoek. Haar op dit boek gebaseerde promotie heeft als werktitel: Tussen spel en methode.
