Aan de hand van allerlei wetenschappelijke experimenten meent een aantal auteurs aan te tonen dat ons idee van vrij handelen en denken een illusie is. In Ik? Brein, spook noch ding herinterpreteert filosoof Henk Vandaele deze neurologische experimenten. Wie boeken van bijvoorbeeld Victor Lamme en Dick Swaab leest, wordt steevast met allerlei experimenten om de oren geslagen die zouden aantonen dat de mens een totaal gedetermineerde brok natuur is. Wijzen die vele experimenten werkelijk op de onmogelijkheid van een bewust ik? Vanuit het metafysisch ontwikkeld begrippenkoppel dogmatiek/kritiek toont Vandaele aan dat deze experimenten een kritisch begrip van ons mens-zijn niet uitsluiten. Hij laat zien hoe de dogmatische neurofysiologen in hun conclusies terugvallen op een door hen niet opgemerkt dogmatisch religieus discours en op deze manier zonder argument ons bewustzijn naar de prullenbak verwijzen. Henk Vandaele (1969) studeerde verpleegkunde en filosofie in Kortrijk, Gent en Heidelberg. Hij is werkzaam als zorgethicus in het woonzorgnetwerk Triangel en doceert wijsbegeerte en ethiek aan de Hogeschool VIVES. Hij verzorgt de hoofd- en eindredactie van het filosofisch tijdschrift De uil van Minerva.
