Bij het hek stond een man. Hij droeg een donkerblauwe blouson met horizontaal op borsthoogte een brede rood-wit geblokte bies, alsof hij daar klaar stond om aan een limbodans onder een slagboom door te beginnen. De klep van de honkbalpet stak als een eendensnavel boven zijn voorhoofd uit en wierp een verhullende schaduw over zijn gelaatstrekken. Naast hem, aan een ingetoomde riem, stond een Dobermann stijf van waakzaamheid. Deze doorgefokte deurwaardersknecht was misschien wel de bloeddorstigste onder zijn soortgenoten. Zo ontspannen als zijn bezeerde knie toestond, banjerde Fark nu door de plas en sloeg het glanzende wateroppervlak in grillig golvende scherven. Ruim een meter voor het hek hield hij halt.In deze bundel verhalen geeft Cees van den Hof een eigenzinnige kijk op de mensheid. Zijn stijl is origineel en tragikomisch. Hij is een scherp observator, met oog voor detail. In zijn verhalen figureren mensen die net wat buiten de maatschappij staan, of die een bijzondere taakopvatting, eigenschap of verlangen hebben. Vaak zet de schrijver de lezer op het verkeerde been, om steeds weer origineel af te sluiten. Eerder verscheen van Cees van den Hof de historische roman De Triptiek.
