Hermes Trismegistus, de mythische, centrale figuur in het hermetisme, is niet weg te denken uit onze Europese cultuurgeschiedenis. Hij speelde een belangrijkere rol dan aanvankelijk gedacht in het denken van vele geleerden en wetenschappers, waaronder Dirck Volkertsz. Coornhert, Justus Lipsius, Simon Stevin en Christoffel Plantijn. Ook Isaac Newton was niet alleen bekend met de hermetica, hij schreef er zelfs vol lof over. Datzelfde geldt ook voor Boerhaave. Al deze ‘vaderen der moderne wetenschap’ zagen in Hermes een van de oerwijzen der mensheid. Ook blijkt dat veel invloedrijke mensen rond Willem van Oranje zeer bekend waren met het hermetische gedachtegoed. In de eeuw van de verlichting, met haar mechanistisch wereldbeeld en materialistische wetenschapsopvatting, was er niet veel plaats meer voor de inwijdingskennis van Hermes en verdween hij langzaam uit het publieke domein en de geschiedschrijving. In de negentiende eeuw duikt hij echter weer op in de esoterische genootschappen. Een ruime eeuw later liet Rudolf Steiner zich eveneens door Hermes inspireren. Hermetischer dan Steiners biologisch-dynamische landbouw wordt het niet. De hermetici waren milieuactivisten avant la lettre. Kenmerkend voor het hermetisme is onder meer de zorg voor de schepping en haar bewoners. Ook vandaag de dag blijkt Hermes Trismegistus nooit ver weg. Maar over wie hebben we het nu eigenlijk? In dit boek wordt de lezer meegenomen in de geschiedenis van de hermetica, vanaf de oorsprong in het oude Egypte tot aan de dag van vandaag. Veel historici staan huiverig tegenover de esoterie, waardoor de geschiedenis van Hermes nog altijd geen recht wordt gedaan. John van Schaik en Jacob Slavenburg brengen op basis van recente onderzoeken de invloed van Hermes Trismegistus op de Europese cultuur in kaart en belichten aspecten die tot op heden in de literatuur nauwelijks aan de orde zijn gekomen.