"Enkele jaren geleden bracht ik bij wijze van paranormaal literair experiment de nacht door in een leegstaande, vervallen art nouveau woning. Ze was me aangewezen door een aantal urban explorers, die beweerden dat het er spookte. Misschien had dat te maken met de tot de verbeelding sprekende naam Malemort.. Ik had het in mijn hoofd gehaald contact te maken met de entiteiten die vertoefden aan gene zijde, niet door de beproefde spiritistische techniek van het automatisch schrift te hanteren, maar net het omgekeerde te doen. Met een stift of tintenkiller en op basis van de meest uiteenlopende teksten wist de blackout poet – stiftdichter in het Nederlands – boodschappen uit van al dan niet literaire aard. Het is een avontuurlijke manier van schrijven, waarbij je schrijft door te schrappen. Maar ook wie zich aan channeling wil begeven, kan het procedé toepassen. Als magisch-realist kon en mocht het voor mij allebei..." Communiceren twee geliefden met elkaar over de dood heen, en gebruiken zij de blackouts als go-between, als "medium" in alle betekenissen van het woord? Heeft de ene de andere opgeroepen? Het is aan de lezer(es) om te oordelen in deze poëtische graphic novel...