Liliya Dimova, ooit de muze van kunstzinnig Sofia, is inmiddels de 71-jarige weduwe van een gekrenkte schrijver. Bulgarije was jarenlang de trouwste vazalstaat van de USSR en probeerde in alles roder te zijn dan Moskou. Bulgaarse schrijvers hadden zich te spiegelen aan het werk van hun Russische broeders die bogen voor de eisen die het communisme aan de literatuur stelde. Kunstenaars die daartegen zondigden werden gedeporteerd naar een concentratiekamp. Het is Liliya's laatste wens de literaire geschiedenis van het communisme te corrigeren en ze neemt op originele wijze wraak, uit liefde voor haar overleden man, en voor alle andere vergetenen die hun vrijheid van expressie duur hebben betaald. 'Een echte Verhulst: van de buitenkant een vrolijke operette waarin de bloemrijke Vlaamse zinnen over elkaar heen buitelen, daarachter een grimmige werkelijkheid.' – Elsevier Juist Elsevier 'Het leven gezien van beneden blijkt wederom volgestouwd met een Verhulstiaanse rijkdom aan poëzie én politiek. [...] De taal meandert naar goede gewoonte weer alle kanten uit: laag en hoog, cerebraal en visceraal, met zinnen waarin de poëzie als vanzelf lijkt ingebeiteld.' *** (van de 4) – Humo Humo 'Verhulst lijkt zichzelf met elk boek opnieuw uit te vinden. Een groter verschil tussen deze twee nieuwe romans [Het leven gezien van beneden en Spoo Pee Doo] is bijna niet denkbaar. Het ene een optimistische tragedie, het andere een woedend, ongebreideld pamflet tegen de onverschilligheid. Wat beide boeken delen is het stilistische vernuft, de trefzekere formuleringen.' **** – Noordhollands Dagblad Noord Hollands dagblad