Als meisje van twaalf werd Margaretha H. Schenkeveld (1928) verliefd op Arie Hoekstra. Hij was haar leraar Grieks op het gymnasium, pas getrouwd, bijna vader en zestien jaar ouder dan zij. Ze trouwden in juni 1976. Zij was hoogleraar Nederlandse letterkunde aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, hij hoogleraar Grieks in Brussel.
In Late liefde vertelt ze aan haar oud-student Jannetje Koelewijn hoe haar verlangen naar Arie na vijfendertig jaar vervuld werd. Ze leest haar voor uit zijn liefdesbrieven en praat met haar over haar andere grote liefde: de literatuur.
Koelewijn, die als kind te horen kreeg dat geleerde vrouwen tragische wezens waren, ging een jaar lang wekelijks bij haar op bezoek en bleef haar vragen stellen. Waarom wachtte Greet al die jaren op Arie? Ondertussen denkt ze terug aan de vader van haar vriendinnetje en wat ze met hem beleefde toen ze veertien was.
