Eenvoudiger wordt een videogame niet: een kleine held met twee linkerhanden, een domme prinses, hysterisch en bijna even onhandig als haar redder, en dan een bende Blorks, de ene nog lelijker, wreder en gemener dan de andere. Zij hebben maar een doel in hun leven: voorkomen dat de held de prinses bevrijdt. En als ze die zo nu en dan kunnen afslachten, gaan ze zich niet inhouden. Hun samenspel leidt naar het onvermijdelijke ‘Game Over’ waarop elke gag uitmondt. Op dat ritme serveert Midam een symfonie aan woordeloze en meedogenloze gags die steeds hun doel treffen.
