Voortbouwend op de programmatische ideeën van J.L. Austin, ontwikkelt John Searle in deze moderne classic een nieuwe en brede taaltheorie. Zijn uitgangspunt is, dat het spreken van een taal gedrag is dat door bepaalde regels wordt geleid. Om dat te verduidelijken, stelt Searle dat taal niet is opgebouwd uit woorden of zinnen, maar uit handelingen:het op een bepaalde manier uiten van woorden en zinnen. Die uitingen kunnen worden geclassificeerd in beweringen, vragen, bevelen, beloften, die alle aanleiding geven tot diepgaande analyses die ons regelgeleid gedrag op een geheel nieuwe wijze verhelderen. John Searle is professor in de filosofie aan de universiteit van Californië in Berkeley.
