In De zilvermeeuw vertelt Kees Camphuysen over een vogel die bij veel mensen weerstand oproept. Weerstand gevoed door vooroordelen. Als soort is de zilvermeeuw misschien opportunistisch, maar veel individuen blijken heel traditioneel. Aan de hand van dagboekaantekeningen en het meest recente meeuwenonderzoek op Texel beschrijft Camphuysen het leven van de zilvermeeuw. ‘Door twaalf jaar achtereen door dezelfde kolonie te lopen heb ik individuele vogels als persoonlijkheden leren kennen. Ik hoef hun ringen niet te lezen om te weten wie ze zijn. De kennismaking was in veel gevallen wederzijds. Veel meeuwen weten precies wie ik ben, wanneer ik kom, wat ik kom doen.’ Het is deze persoonlijke kennis, ondersteund door wetenschappelijk onderzoek, die van De zilvermeeuw een buitengewoon leesbare kennismaking maakt met de wereld van een van onze veelvoorkomende, maar minst begrepen vogels. Niemand mag zich na lezing van deze fascinerende monografie nog op vooroordelen beroepen. ‘[G]een wetenschappelijk betoog, het is een mooi geschreven verhaal over een van de veelvoorkomende, maar minst begrepen zeevogels van Nederland’ – Trouw Trouw ‘Wie dit boek heeft gelezen, kijkt totaal anders aan tegen deze veel voorkomende vogel.’ – Roots Roots ‘Wie dit boek leest, krijgt een andere kijk op misschien wel de minst begrepen vogel ter wereld. Fris geschreven ook.’ – Paul Böhre, Roots Roots ‘De zilvermeeuw is een meeslepend boek over die fascinerende vogel.’ – Koos Dijksterhuis, Trouw Trouw ‘Behalve een veelheid aan ecologische kennis en grappige wetenswaardigheden over individuele meeuwen, beschrijft Camphuysen ook in detail hoe hij en zijn team te werk gaan bij hun onderzoek. Deze vlot geschreven fragmenten over de dagelijkse beslommeringen van meeuwen en mensen lezen als een heuse soap.’ – De levende natuur De Levende Natuur