‘Tuimelingen’ bevat essays en beschouwingen over leven, kunst en zinnelijkheid, de drie-eenheid waarover Bernard Dewulf al jaren schrijft. Maar inniger nog dan in vorige bundels zijn die drie thema’s nu vervlochten. Zoals in zijn essays over eenzaamheid, verlangen, troost, verbeelding, over stilte in de kunst, het naakt en de mannelijke blik, over de vrouw en het licht in schilderijen en over geliefde kunstenaars als Pierre Bonnard, Hugo Claus en Edward Hopper.
Dewulf overziet daarnaast in een fraaie reeks kortere beschouwingen ons tijdsgewricht aan de hand van beelden van ons dagelijks bestaan. Niet voor niets noemt hij zijn ‘Tuimelingen’ een ‘kroniek van een kijken’. Het is wat deze schrijver telkens weer doet: even lucide als zinnelijk kijken en schrijven. En ons mee laten kijken. ‘Tuimelingen heeft iets van flessenpost uit een voorbije tijd door de nadruk op aandacht, vertraging, het belang van kleine gebaren.’ **** – De Standaard
De Standaard
