Met het modernisme verschuift het esthetische criterium voor de beoordeling van kunst van ‘schoon’ naar ‘nieuw’. Sinds de jaren 1980 doet het begrip‘vernieuwing’ ook een opvallende intrede in het Vlaamse cultuurbeleid en wordt het hiermee een belangrijke kwaliteitsmeter. De afwezigheid van een duidelijke omschrijving maakt ‘vernieuwing’ evenwel tot een leeg begrip waardoor het vatbaar is voor willekeur en manipulatie. De vaststelling dat dit niet te rijmen valt met het transparante beleid dat de cultuurministers voorstaan, vormt het uitgangspunt van dit boek. Absoluut Modern biedt niet alleen een boeiende introductie tot de algemene principes van het Vlaamse cultuurbeleid, maar is ook een onderzoek naar artistieke ‘vernieuwing’ en een op ‘vernieuwing’ gesteund cultuur- en podiumkunstenbeleid. Deze theoretische basis wordt verrijkt door interviews met spilfiguren van de Vlaamse podiumkunsten: Tone Brulin, Jan Decorte, Jan Fabre, Jan Lauwers, Franz Marijnen, Luk Perceval, Wim Vandekeybus, Pat Van Hemelrijck, Marianne Van Kerkhoven en Sigrid Vinks. Dit rijk geïllustreerde boek wordt ingeleid met een filosofisch essay van Willem Elias en besluit met een onuitgegeven artistiek testament van Tone Brulin. Wim De Pauw studeerde Sociale en Culturele Agogiek aan de Vrije Universiteit Brussel. In 2006 promoveerde hij aan diezelfde universiteit tot ‘Doctor in de Pedagogische Wetenschappen - Richting Sociale en Culturele Agogiek’. Intussen is hij ook deeltijds als docent verbonden aan deze opleiding.