Oud zijn is voor veel mensen feest. Vrijheid, tijd, kunnen doen wat je wilt, minder verplichtingen. En dat terwijl de maatschappij van ouderen en de vergrijzing in het bijzonder, juist een probleem maakt. Ouderen worden vaak ten onrechte gezien als een ‘doelgroep’, mensen die hulp nodig hebben, niet als een groep die een belangrijke bijdrage kan leveren aan de samenleving, ook al is dat niet op de (betaalde) arbeidsmarkt. Ouderen hebben ook een bijdrage te leveren aan de cultuur, aan de manier van denken over onze tijd. Met een kritische blik en humor bespreekt Liebje Hoekendijk deze en andere onderwerpen, puttend uit de vele ervaringen van ouderen zelf. Aan de orde komen behalve ‘feest’, thema’s als herinneringen, zingeving en seks, maar ook vraagstukken als afhankelijkheid van hulp, depressie en overlijden. Hoe is bijvoorbeeld het wonen in een verpleeghuis dragelijk te maken? Levenskunst van ouderen is onmisbaar voor iedereen die bezig is oud te worden, maar ook voor kinderen van oude mensen, verzorgers en vrijwilligers.
