'In deze tijd schijnen de biologen, althans sommigen onder hen, de erfgenaam, de opvolger te willen zijn van al die alchemisten, magiërs en kabbalisten die gezocht hebben om het elixir van het onsterfelijke leven en het universele geneesmiddel te vervaardigen, de doden te doen verrijzen of het leven in de onbezielde materie te introduceren. Dankzij de technische vooruitgang zullen ze bepaalde resultaten behalen, maar het essentiële zal hun altijd ontgaan: als tovenaarsleerlingen zullen ze erin slagen wat in elkaar te knutselen, misschien enkele gedrochten te fabriceren en men zal een poosje kunnen geloven dat er sprake is van een grote wetenschappelijke doorbraak. Maar het is helemaal niet zeker of de mensheid lang blij zal zijn met die verworvenheden. Het is mogelijk voor de mens om het mysterie van het leven te benaderen, maar op voorwaarde dat hij zijn onderzoek naar boven richt, in de spirituele wereld, in de goddelijke wereld. Wanneer hij zal proberen zich te verheffen naar de sublieme regionen vanwaar het leven komt, erin zal slagen zijn instincten te beheersen en een veel subtieler waarnemingsvermogen te ontwikkelen, ja, dan zal de mens ontdekken wat het leven werkelijk is en hoe hij het intenser, machtiger kan maken, in zichzelf en rondom hem.' Omraam Mikhaël Aïvanhov