â Ach meesterlief toe toets niet meer, ik vraag het nou al voor de honderdste keer, ach meesterlief toe toets niet meer, u weet toch wel dat ik zo echt niks leer!⠝ Dit lied schreef Arie de Bruin in 1995 toen in de scholen nog maar enkele keren per jaar getoetst werd. Kinderen maakten hem duidelijk dat al dat getoets niet veel zin had en hen afleidde van waar het echt om gaat in het onderwijs: een leraar die er voor hen is, die een beetje van hen houdt en die hen helpt zichzelf te ontwikkelen. In alle programmaâ s van cabaret Framboos speelden kinderen een grote rol: hun eigenaardigheden, hun gedachten, hun belevenissen, hun verliefdhedenâ ¦ hyperactief, hoog- of zwakbegaafd, autist, gewoon normaal, allemaal heel speciaal! Allemaal prachtige kinderen die volop mens zijn en de leraar een spiegel voorhouden. In dit boek zijn teksten van cabaret Framboos en van soloprogrammaâ s van Arie de Bruin verzameld. Liedjes die laten lachen, die ontroeren, soms schokken. Teksten die elke leraar(m/v) een hart onder de riem zullen steken, die hem laat beseffen dat hij het mooiste beroep van de wereld heeft omdat zij iedere dag mag werken met lieverdjes!