De politiek wil "de rommelzolder" van fiscale regelingen opruimen. Hoe is die "rommel" daar terecht gekomen? Een oorzaak is de politieke regeldrift. Belastingen dienen primair de overheid te financieren, maar wel binnen de grenzen van rechtvaardigheid, samenhang, uitvoerbaarheid, bestendigheid tegen fraude en het functioneren van economie. Het Amerikaanse instituut van accountants geeft hiervoor een checklist. Inderdaad ons stelsel scoort slecht. Oorzaak: de politiek gebruikt het fiscale stelsel om te sturen en stapelt verandering op verandering. Afgezien van chaos en werk voor ambtenaren levert dat weinig op. "Een nieuwe Fiscus" stelt voor om de hervorming te beginnen bij de uitgangspunten, deze uit te werken volgens de logica van de fiscale praktijk en pas daarna te komen met een invulling. Dit leidt een robuuste structuur, maar ook tot voorstellen over belasting op vermogenswinsten die ook antwoord geven op Piketty's studie en ook tot voorstellen om de inkomstenbelasting en het stelsel van rijkstoeslagen te vereenvoudigen. De economie krijgt ruimte en de belastingen kunnen omlaag. "Een nieuwe Fiscus" is geschreven voor ieder die vindt dat Nederland een beter stelsel verdient.