"Wat maakt een mens dan de mensen rondom zich?
Toen ik aan het begin van dit project doorheen mijn archief bladerde, werd mij duidelijk dat ik de onderneming onderschat had. Als beeldend kunstenaar kijk ik naar mijn tekeningen als "dingen", voorwerpen die ik stuntelig uitstrooi op papier. Al te vaak kijk ik eerst naar mijn fouten in plaats van tevreden te zijn over de persoonlijke successen. Deze frustratie zorgt er dan wel weer voor dat ik steeds opnieuw probeer, en na jaren wordt me duidelijk dat dit mijn werk definieert. Het wordt stilaan een ode aan imperfecties, het tegenspreken van virtuositeit, van te proper, te af. Deze dingen, papier, houtskool, pen, vingervlekken.
Het werk wordt getoond. Menig mens uit er daarna kritiek op, zowel positief als negatief. Ik ben dankbaar voor beide. Toch probeer ik het te vergeten, om mijn plastische zoektocht authentiek te houden los van de verwachtingen van anderen. Tegelijkertijd zijn het die anderen die mijn bevestigen, doordat zij mijn oeuvre bevolken."
