Hij zweeg en liet een stilte vallen.
‘Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen.’
Hij keek hulpeloos om zich heen.
‘Leuk hebt u het hier,’ zei hij toen. ‘Echt leuk.’ Hij wees op de vitrines met Togolese en Keniaanse vruchtbaarheidsbeeldjes in de hoeken van de kamer. Samen met de oude Chinese prenten van copulerende paartjes, die daartussen aan de muur hingen, moesten ze een intieme sfeer te scheppen, die de cliënten helpt hun diepste zieleroerselen voor me bloot te leggen. Wat aanvankelijk een therapeutische bedoeling had, was door de jaren heen een passie geworden: avonden lang zat ik achter de computer om zulke beeldjes en prenten op te sporen en op te kopen, in mijn vakanties reisde ik de wereld af om ze in musea te bezichtigen en ik kwam regelmatig bij Sotheby in Londen, als daar weer eens een veiling was.
‘Zeg het toch maar,’ zei ik.
