De reis om de wereld in tachtig dagen werd geschreven tijdens een lastige periode voor zowel Frankrijk als Verne. Het was tijdens de Frans-Duitse Oorlog (1870-1871), waarin Verne was gerekruteerd als kustwacht. Hij had tevens financiële problemen, en zijn vader was recentelijk overleden. Verne kreeg het idee voor het boek in een café in Parijs, terwijl hij een krant las. De technologische innovaties van de 19e eeuw maakten het mogelijk steeds sneller te reizen. Verne speelde in zijn verhaal in op deze ontwikkelingen. Hoewel Verne bekendstaat als een sciencefictionschrijver, komen in “De reis om de wereld” geen van de futuristische machines en scenario’s voor die in veel van zijn andere verhalen terug zijn te vinden. Het verhaal speelt zich gewoon af in Verne’s eigen tijdperk en bevat uitsluitend technologieën en transportmiddelen die destijds echt bestonden. Het verhaal is dan ook meer een avonturenverhaal dan een sciencefictionverhaal. Het verhaal geeft wel een goede kijk op het Britse Rijk, dat zich toen op zijn hoogtepunt bevond. Na uitkomst van het boek hebben veel mensen geprobeerd in Foggs voetsporen te treden door de reis zelf te maken. Een overzicht van wereldreizigers: 1889 - Nellie Bly onderneemt de reis voor haar krant, de New York World. Ze voltooit de reis in 72 dagen. Ze schrijft er een boek over getiteld ‘Around the World in Seventy-Two Days’, wat een bestseller wordt. 1903 – James Willis Sayre stelt het record scherper voor een reis om de wereld met uitsluitend openbaar vervoer. Hij voltooit de reis in 54 dagen, 9 uur en 42 minuten. 1908 - Harry Bensley maakt de reis te voet, en draagt gedurende de reis een ijzeren masker. 1988 - Michael Palin onderneemt de reis. Hij mag geen gebruik maken van vliegtuigen. Hij voltooit de reis in 79 dagen. Bron: Wikipedia