Missionarissen! Men noemde hen eens ‘de besten onzer broeders’. Ze wijdden hun leven aan het verspreiden van de ‘Blijde Boodschap’ van Jezus van Nazareth. Hun graven in Afrika worden er geëerd als die van de lokale voorouders. In Vlaanderen worden ze stilaan vergeten… Toch hebben zij Afrika mee op de rails gekregen, stonden ze achter haar onafhankelijkheden, stampten infrastructuren allerhande uit de grond en sloten vriendschappen over continenten heen. Een hele gemeenschap hier te lande steunde hen en niet alleen met het ophalen van zilverpapier! Vooral Congo werd ‘het verste ruraal gebied van Vlaanderen’. Vlaamse missiezusters beïnvloedden en inspireerden de vrouwenemancipatie vooral door hun voorbeeld van sociale inzet en ondernemingsgeest in Afrika. Vandaag schuifelen de laatsten door de gangen van zorgcentra als getuigen van een generatie die dreigt vergeten te worden. Je mag gerust die missionaire epos bij het gemeenschappelijk spiritueel erfgoed van Afrika én de Lage Landen tellen. De auteur brengt vanuit eigen ervaring het missionaire wel en wee van die epopee tot leven. Hij spaart ook geen kritiek zowel op het missionair verhaal als op Afrikaanse realiteiten. Hij nodigt de lezer uit om met hem bij het avondvuur ergens in het ‘dark continent’ naar zijn verhaal te luisteren en om banden met het Afrikaanse continent terug aan te halen. Het boek brengt je doorheen een missionair levensverhaal, maar het doorkruist ook een boeiend continent. Tevens een oproep tot een herontdekking van een gemeenschappelijke geschiedenis die we met Afrika delen.