Het gebeurde tijdens de nachtmis van 2015, die Brigit Woltjer met haar gelovige moeder bijwoonde. Terwijl Brigit naar de heldere woorden van de priester luisterde, veranderde er iets in haar. Maar wat dat was, wist ze niet helemaal. Kort na de nachtmis zocht ze daarom contact met de priester wiens woorden haar hadden beroerd. Het bleek Antoine Bodar te zijn. Tussen hen ontspon zich een even oprechte als intieme correspondentie, die cruciale jaren uit Brigits leven omspande: ze raakte verzeild in een orkaan, ze peinsde veelvuldig over het geloof dat ze probeerde te omarmen, en ze worstelde met het naderende sterfbed van haar zieke moeder. De correspondentie tussen Antoine en Brigit, een man van God en een vrouw die zich aan het openstellen was voor het geloof, werpt licht op een vraag die ons allemaal interesseert: hoe wordt een mens gelovig en wat betekent dat geloof bij het ziekbed en sterven van een dierbare moeder? In het spoor van de nachtmis laat zien dat de weg naar God zelden recht is en vaak gepaard gaat met twijfels en dat deze niet wordt bewandeld met zevenmijlslaarzen, maar met kleine, liefdevolle stapjes. Je schöner und voller die Erinnerung, desto schwerer ist die Trennung. Aber die Dankbarkeit verwandelt die Erinnerung in eine stille Freude. Dietrich Bonhoeffer Duitse kerkleider en verzetsstrijder 1906-1945