De coronacrisis zette het debat over gezondheid op scherp. We worden steeds ouder, maar hoe gezond zijn we écht? Zijn we wel zo goed bezig als we denken? Welvaartsziekten zoals obesitas, diabetes en sommige kankers tieren welig in ons land. We hebben wel goede medicatie en behandelingen, maar vaak pakken die de wortel van het probleem onvoldoende aan en zijn ze niet meer dan een doekje voor het bloeden. Is de slinger van de medicalisering te ver doorgeslagen? Zelfs artsen hebben soms moeite om door het bos de bomen te zien bij de medicatielijst van sommige patiënten. Daarnaast wordt het tijd dat het vak huisartsgeneeskunde een nieuwe smoel en een échte identiteit krijgt. De huisarts is meer dan een administratief bediende en telefonist. De huisarts is meer dan een pionnetje op het bord. De huisarts kan zelf nadenken en beschikt over gezond verstand. De huisarts is de persoon bij uitstek om de wortels van vele welvaartsproblemen aan te pakken. Maar er zijn vele uitdagingen: er is weinig tijd en er zijn veel patiënten. Er is een administratieve berg en er zijn een hoop nutteloze consulten, die zowel voor arts als patiënt tijdverlies zijn. Een nieuwe visie op huisartsgeneeskunde zal alleen kunnen met een efficiënte praktijkorganisatie en met gedeelde verantwoordelijkheid. Zowel de arts als patiënt krijgt huiswerk mee. Tot slot zullen er onvermijdelijk ethische discussies komen: hoe ver gaan we het leven kunnen blijven rekken? En tegen welke prijs en met welke kwaliteit? Hoe gaan we onze gezondheidszorg overeind en betaalbaar houden? En zal onze levensverwachting blijven stijgen of komen we op een plateau of zelfs een kantelpunt? In dit boek probeert Sébastien Vermeulen, zelf huisarts, de vinger op de wonde te leggen en een eigen visiemodel op huisartsgeneeskunde, gekoppeld aan de eigen kijk op gezondheid, wetenschappelijk opzoekwerk en enkele praktijkideeën toe te lichten.